มาตรฐานทั่วไปเกี่ยวกับสิทธิการอุทธรณ์ การพิจารณาอุทธรณ์และการร้องทุกข์

มาตรฐานทั่วไปเกี่ยวกับสิทธิการอุทธรณ์ การพิจารณาอุทธรณ์และการร้องทุกข์ อุทธรณ์ ผู้มีสิทธิอุทธรณ์ คือ ผู้ถูกลงโทษทางวินัย ได้แก่ โทษภาคทัณฑ์ ตัดเงินเดือน ลดเงินเดือน ปลดออก และไล่ออกจากราชการ หรือผู้ถูกสั่งให้ออกจากราชการ อนึ่ง กรณีที่ถูกดําเนินการทางวินัยแต่ยังไม่ถูกลงโทษจะอุทธรณ์ไม่ อุทธรณ์ กรณีผู้มีสิทธิอุทธรณ์ถึงแก่ความตายก่อนที่จะใช้สิทธิอุทธรณ์ ให้ทายาทยื่นอุทธรณ์ ภายในหนึ่งปีนับแต่วันที่ผู้ถูกสั่งลงโทษ หรือผู้ที่ไม่ผ่านเกณฑ์การประเมินและ ก บ ได้พิจารณา วินิจฉัยอุทธรณ์แล้วจะต้องถูกสั่งเลิกจ้าง

อุทธรณ์ ขั้นตอนการยื่นอุทธรณ์ การยื่นอุทธรณ์ต้องทำเป็นหนังสือ การยื่นอุทธรณ์ต้องยื่นภายในเวลาที่กำหนด กล่าวคือ 1 เดือน

อุทธรณ์ เมื่อคู่กรณีไม่เห็นด้วยกับคําสั่งหรือคําพิพากษาของศาล ปกครองชั้นต้น สามารถยื่นอุทธรณ์ต่อศาลปกครองสูงสุดได้ภายใน 30 วัน นับแต่วันที่ศาลปกครองชั้นต้นได้มีคําพิพากษาหรือคําสั่ง โดยให้ยื่นคําอุทธรณ์ ต่อศาลปกครอง อุทธรณ์ อํานาจ ศาล ชั้น อุทธรณ์ ใน กรณี นี้ เป็นการ ทบทวน คําพิพากษา ของ ศาลชั้นต้น เช่น เดียว กับ กรณี แรก แต่ แตก ต่าง กัน ตรง ที่ กรณี นี้ เป็น เรื่อง